MET 35 WEKEN EEN BABY IN STUIT EN VERHOOGDE BLOEDDRUK
Zwanger van ons eerste kindje. Waar ik van te voren al helemaal een ideaal beeld had geschetst van mijn bevalling; fijn thuis, in bad en in mijn vertrouwde omgeving. Dat moest het zijn, maar ik hield rekening met dat het allemaal nog anders kon. En dat gebeurde… bij 35 weken kreeg ik de bevestiging dat ons meisje in stuit lag. En daarbij kreeg ik te maken met een hoge bloeddruk, waardoor ik direct medisch werd. Dus mijn thuisbevalling zou sowieso niet door gaan. Ik was teleurgesteld, maar ben wel direct in actie gegaan. Wat was er nog wel mogelijk en wat vind ik dan prettig?
MOXA THERAPIE EN OEFENINGEN VAN SPINNING BABIES
Ik ben bij 36 weken gestart met moxa therapie in de hoop dat hierdoor ons dochtertje zou draaien. En ook startte ik met oefeningen van de website spinning babies. Ook had ik het gevoel dat ik een versie moest gaan proberen. Mijn wens voor een natuurlijk bevalling was zo groot, ik wilde minder risico’s hebben voor de kleine dame. De versie lukte helaas niet, er was maar één verloskundige aanwezig op dat moment die de versie uitvoerde.
EEN TWEEDE VERSIE MET HET VERSIETEAM
De verloskundige zag wel een grote kans van slagen en wilde het nog een keer proberen. Maar dan samen met nog iemand van het versieteam erbij. Dus twee dagen later gingen we weer, maar helaas toen was mijn bloeddruk dusdanig hoog dat ze het niet wilden doen. Dit was mogelijk te risicovol voor mij en ook voor de kleine. Ik ben blij dat we het niet hebben gedaan, want ergens had ik ook heel sterk het gevoel dat ons meisje niet voor niets in stuit lag.
De versie vond ik absoluut niet vervelend, ik bleef rustig in en uit ademen. Het wel kiezen voor de versie heeft mij ontzettend goed gedaan. Maar die is natuurlijk voor iedereen anders. Mijn tip voor jou: Alsjeblieft, maak de keus op basis van je gevoel!
IN HET ZIEKENHUIS ZAG NIEMAND EEN STUITBEVALLING ZITTEN
Bij 38 weken werd ik als maar zieker, de bloeddruk liep op en ik was er eigenlijk ook echt helemaal klaar mee op deze manier. Mijn bevalling ging toch niet zo zijn als ik had gehoopt. En wat doe je dan als je zelf ook maar zieker wordt, ik moest 3x per week voor controle om te checken dat ik geen zwangerschapsvergiftiging kreeg.
Het ziekenhuis adviseerden met 38 weken direct een keizersnede te doen. Vooral omdat het mijn eerste kindje was en ze daardoor niet konden refereren naar een eerdere bevalling van mij. Mijn bloeddruk was zo hoog en er was niemand in het team die een stuitbevalling zag zitten.
Toen ging ik na denken .. wat als mijn vliezen NU breken, dan kom ik daar en is er geen arts die mij wil helpen met een natuurlijke bevalling. Ik heb direct tijdens mijn afspraak aangegeven, dat ik wel echt heel graag natuurlijk wilde bevallen en of er echt geen arts was die dit misschien een kans wilde geven?
INGELEID DOOR EEN ARTS DIE WEL VERTROUWEN HAD
Gelukkig had ik een arts die zelf zwanger was en zij voelde enorm met mij mee. Zij wist wel een ervaren arts die het misschien wilde proberen. Zij had die dag en 3 opvolgende dagen dienst, dus dan zou het dan kunnen met inleiding. En YES!!! Zij wilde het zeker een kans geven, ik was zo ontzettend blij. De inleiding moest dan maar, maar zo wist ik zeker dat ik met een goed team in vertrouwen kon bevallen. Vol vertrouwen ben ik de bevalling in gegaan en door mijn eigen vertrouwen en doorzettingsvermogen is ons dochtertje op een natuurlijke manier ter wereld gekomen!
Ik wist dat de risico’s voor onze dochter iets groter waren. Er stond een medisch team klaar en die hebben onze dochter na de geboorte enorm goed opgevangen. Ze had wel een iets zwaardere start dan een gemiddeld kindje, maar dankzij het goed handelen van de gynaecoloog en de artsen heeft zij zich snel weten te herstellen. Wij hebben echt een kerngezonde dochter gekregen en mocht ik weer voor deze keus komen te staan zou ik het zo weer doen.
♥ Baby Maud Jade ♥